Thuisonderwijs frustratie of geluk?

Wat ik over thuisonderwijs hoor bij mijn zusje met 3 kinderen in de leeftijd van 13, 11 en 9 is dat het hard werken is om alle ballen in de lucht te houden. Ook hier komt mij de frustratie rondom het huiswerk ter ore.

Frustratie is wat thuisonderwijs mijn dochter geeft. Dit slaat over naar het hele gezin helaas. Niet de hele dag maar als ze er midden in zit dan is het gemopper niet van de lucht:

• de teksten die ze zelfstandig moet lezen zijn te lang;
• de instructies te ingewikkeld;
• het controleren van aanwezigheid van alle leerlingen vergt veel tijd;
• het stellen van een vraag is vervelend, iedereen kan haar horen dus stelt ze hem maar niet;
• vervolgens aan het werk waar ze niks van snapt, omdat ze niet door durfde te vragen;
• hoezo moet ik er eerdere informatie bijpakken, daar heb ik geen zin in;
• de positieve feedback ontbreekt dus frustratie komt om de hoek kijken.

Al met al weinig positief en ik vermoed heel herkenbaar…

Brengt het ook iets positiefs? Ja! Online samen zijn met je klasgenoten en lachen om elkaars grappen is een welkome afwisseling. De ene leerkracht weet door de camera heen te zien wie er individuele aandacht nodig heeft. Tijdens individuele momenten moet deze leerkracht nog flink haar best doen om door de emoties van onze dochter heen te prikken en achter haar frustraties te komen, laat staan dat echte hulp geboden kan worden op deze grote afstand, hoe zeer de leerkrachten hun best ook doen.

Maar goed met de frustraties die overblijven mag ik dealen, wat ik met liefde doe. Want uiteindelijk, in de pauze, ligt ze lekker op de bank met haar telefoon en lijken alle zorgen verdwenen. Dus die van mij ook en geniet ik van de aanwezigheid, het glaasje ranja  wat ik voor haar mag maken en de boterhammen die we samen tussen de middag eten. Thuisonderwijs heeft ook zijn voordelen.

Hou je taai!

Enthousiaste groetjes van Suzan